De duikcursus, Koh Tao!!!

Lieve lezers,

Daar ben ik weer. Alweer mijn laatste blog vanuit het oh zo mooie Thailand! Want mijn 5 weken reizen zitten er alweer bijna op! Nog maar 2 dagen waarbij ik eigenlijk alleen maar aan het reizen ben en dan ben ik weer in ons koude kikkerlandje. Aan de ene kant vind ik dat echt super jammer want ik ben nog lang niet klaar met Thailand. Ik ben nog zo veel niet gezien en gedaan en het is een heerlijk land om in rond te reizen. Maar aan de andere kant, je stelt je in op 5 weken en ik verlang erg ook wel erg naar om mijn ouders en zusje weer te zien. Ook mijn paard heb ik erg gemist! Maar die 5 weken zijn echt voorbij gevlogen. Niet normaal, zo snel als dat het gegaan is! Zo veel gezien, zo veel gedaan, zo veel leuke mensen ontmoet, zo veel ervaringen! Een reis om nooit meer te vergeten. Maar voordat het echt het einde is, vertel ik jullie eerst over mijn afgelopen week!

De week waar ik eigenlijk mijn hele vakantie naar uit gekeken heb! De Padi Open Water Duikcursus. Ik heb lang zitten twijfelen bij welke duikschool ik deze wilde volgen. Sowieso vond ik het fijn om de cursus in het Nederlands te volgen gezien de moeilijkheidsgraad. Maar toen bleek dat Sanne, een van de Nederlandse instructeurs bij Ban's Diving Resort, een bekende was van Josine, zoals eerder verteld, was de keuze snel gemaakt. Zondag was ik aangekomen in het heerlijke, mooie resort en mijn kamer was top! Ik heb dan ook heerlijk geslapen in een fijn zacht bed. Maandag overdag heb ik heel weinig gedaan. Eerst heerlijk ontbeten op het resort, gezien mijn kamerprijs inclusief ontbijt was. Scrambled eggs met fruit en verse jus d'orange. Daarna ben ik bij het zwembad gaan liggen. Het weer was prima. Niet te warm en niet kraak helder maar lekker genoeg om in de zon te liggen. Af en toe een duik in het zwembad om af te koelen. Tussen de middag weer een heerlijke tosti van de 7eleven die naast het resort zit. Ook besloot ik om zondag pas naar Bangkok te gaan aangezien dit al een hele intensieve week zou worden. Mijn plan was namelijk om misschien nog een dagje naar Ayutthaya te gaan op zondag en dus zaterdag al naar Bangkok te vliegen. Maar dat is toch iets teveel van het goede. Dus op m'n kamer maar mijn vliegticket voor zondag van Surat Thani naar Bangkok geboekt. Omdat ik pas laat vlieg en dus ook laat aankom, heb ik een hotel vlak maaar het vliegveld geboekt. De volgende dag moet ik namelijk om 9.00u weer op het vliegveld zijn en vlieg ik om 12.15u weer naar Nederland... Na dit allemaal geregeld te hebben, ben ik weer terug gegaan naar het zwembad. Heerlijk een dagje niksen en vooral relaxen. Nouja, ik moest eind van de middag wel de tijd in de gaten houden. Rond 16.30u ben ik gaan douchen want om 17.30u had ik de introductieavond van de duikcursus. Sanne had van te voren al aangegeven dat ze op vakantie naar Nederland zou zijn op het moment dat ik op Koh Tao zou zijn, maar dat Mike ook de cursus in het Nederlands gaf. Prima! Mike, of Michael, is een Belg die nu zo'n 7 jaar op Koh Tao woont en van zijn hobby zijn werk heeft gemaakt. Hij is nu bezig om zijn Dive Master diploma te halen, het op een na hoogste diploma wat je kan halen. Daarnaast heeft hij veel ervaring en heeft hij al meer dan 2000 duiken gemaakt.
Eigenlijk zou ik in mijn eentje zijn bij de cursus, maar omdat de Full Moon Party op Koh Pha Ngan niet door ging vanwege het overlijden van de koning, had een Nederlands stel op het laatst nog bijgeboekt. Toch wel gezellig als er meer mensen zijn. Lars en Jaimy, allebei van mijn leeftijd. Een erg leuk en gezellig stel! De eerste avond begonnen we gelijk met de theorie van hoofdstuk 1, 2 en 3 van het boek. Een video van bijna 3uur waarin alles stap voor stap wist uitgelegd. Ik moet zeggen dat ik wel heel erg blij ben dat ik in Nederland ook al een introductie duik heb gedaan waardoor ik nu al veel dingen weet, zoals een aantal handgebaren, de uitrusting en hoe het voelt om onder water te ademen. Na 3uur, ongeveer 110 pagina's en 3 kennistoetsen verder hadden we de eerste avond erop zitten. Ik heb toen samen met Jaimy en Lars een hapje gegeten. Toen was het ondertussen al 22.00u geweest dus zijn we naar de kamers gegaan.

De volgende ochtend werden we namelijk om 8.00u bij het restaurant van het resort verwacht. Achter het restaurant zit namelijk de opslag van de wetsuits, trimvesten, flippers etc. Even de goede maten uitzoeken en op naar het zwembad. Daar hadden we onze eerste duik. Eerst leer je hoe je je duikset in elkaar zet en de fles te controleren en moesten we een zwemtest doen. Even 4 baantjes heen ein weer zwemmen en daarna watertrappelen. Dit is standaard omdat er blijkbaar genoeg mensen zijn die niet (goed genoeg) kunnen zwemmen om te kunnen duiken (Chinezen?). Appeltje eitje voor mij, of zoals Mike zegt: Easy peasy! Daarna was het dan eindelijk zo ver. Het water in met de gehele duikset. Ik vond het best wel spannend, vooral de oefeningen die we onder water moesten doen. Maar Mike is een hele fijne, rustige en vooral behulpzame instructeur. Het scheelt ook dat we maar met zijn drieën zijn natuurlijk. Hierdoor heb je genoeg tijd om rustig en geconcentreerd de oefeningen te kunnen doen. Lukt het niet? Dan doe je het nog een keer rustig over.
Bij de oefening om mijn masker af te doen en zonder masker onder water te ademen door het ademautomaat zonder mijn neus dicht te knijpen, raakte ik wel even in paniek. Veel mensen die mij kennen, weten dat ik mijn neus dichtknijp als ik in het water spring of onder water ga. Nu mocht dat niet waardoor ik het idee had dat al het water in mijn neus ging en ik niet meer via de ademautomaat kon ademen. Mike stelde me gerust maar toen dat even niet snel genoeg hielp, zei hij: We gaan straks verder, eerst een andere oefening. Even relaxen, ontspan! Na een tijdje, ook wat andere oefeningen, raakte ik vertrouwd met het ademen onder water. Het is een techniek die je door moet hebben. We waren trouwens niet de enige in dat zwembad. Op een gegeven moment zaten er vier groepjes in dat kleine zwembadje. Best veel. Verder geven ze bij Ban's Diving Resort les in bijna alle talen. Rond 12.00u waren we klaar met de eerste ochtend. Even heerlijk geluncht met een Club Sandwich en 's middags stond de theorie weer op het programma. Eerst hoofdstuk 1, 2 en 3 nog een keer besproken, kennistoetsen nagekeken en verbeterd en toen de quizzen gemaakt. Daarna de video van hoofdstuk 4 en 5 gekeken. Rond 17.40u waren we klaar. Ook toen weer heerlijk gegeten met z'n drieën bij het resort zelf.

Woensdag moesten we nog een uurtje eerder op. Om 7.00u verzamelen we bij het restaurant. Onze tassen met vinnen, swimsuit en trimvest in de juiste maten lag nog klaar van de vorige dag. Rond 7.30u stapten we het kleine bootje in richting de grote duikboot. Nee geen echte duikboot maar zo wordt hij genoemd omdat daar al alle zuurstofflessen, ademautomaten en loodgordels aanwezig zijn. Op deze grote boot hebben weer onze outfit klaar gemaakt en gecontroleerd. Vervolgens hadden we een briefing over de 1e zeeduik. Hoe springen we het water in, hoe gaan we langzaam naar beneden afdalen, welke oefeningen gaan we uitvoeren, hoe gaan we dit doen etc. Ondertussen waren we bij Twins Island aangekomen, een mooi stukje om een eerste duik te maken zei Mike. Toen was het zo ver. We deden onze luchtset om. Best zwaar zo op het droge! Eerst even de buddycheck, bij elkaar nog een keer goed controleren of alles goed zit en werkt. Daarna ging het heel snel. Onze vinnen aan, masker op, ademautomaat in en het trapje op. Met een hand onze ademautomaat en masker vasthouden en met de ander onze loodgordel. Toen één grote stap naar voren, de commandosprong genoemd, en ik zat in het water. Best eng om dat voor het eerst te doen. Eenmaal boven moet je gelijk je vest opblazen zodat je blijft drijven. Nadat we allemaal in het water lagen, zwommen we naar de boeilijn. Daar op adem gekomen gingen we afdalen. Bij elke meter moet je goed je oren klaren door de druk onder water. Dit ging heel goed. We begonnen met de eerste oefeningen. Ook dat ging allemaal goed. Vervolgens gingen we een stuk zwemmen en zagen we voor het eerst hoe mooi de onderwaterwereld is! Wauw! En die vissen! De ene na de andere mooie vis kwam voorbij. En ze zijn echt totaal niet bang! Dat is het voordeel met duiken op een bekende duikplek, de vissen zijn het gewend. Vandaag is 12 meter de diepte die we maximaal zijn gegaan. Maar op een gegeven moment lukte het me niet om m'n rechteroor te klaren. Ook niet toen ik wat meer steeg. Mike moest me komen helpen en hield m'n hoofd schuin. Ik hield m'n linkeroor dicht en blies zachtjes tegen m'n neus. Nog steeds niet. Mike masseerde het onder mijn rechteroor en ik probeerde het nog een keer. Uiteindelijk sprong hij open maar ik vond het toch best even spannend. De eerste duik was gewoon in zijn geheel best spannend en daarom was ik de eerste die op m'n reservelucht zat. Dat betekende dat we maar de oppervlakte moesten gaan. Dit moet heel langzaam, maximaal 9 meter per minuut. Anders kan je lichaam het verschil in druk niet aan. Eenmaal weer op de boot merkte ik dat ik echt heel moe was! Het kost zoveel inspanning. Voor de tweede duik zijn we naar White Rock gevaren. Een mooie duikplek voor de volgende oefeningen. Zo moesten we ook ons masker helemaal vol laten lopen met water en ondertussen rustig door blijven ademen. Dan moet je met je neus het masker weer leeg blazen. Zoals eerder gezegd ben ik panisch als er water in mijn neus komt en ik vond dit dan ook echt een vreselijke oefening. Ik raakte bijna in paniek en de tranen stonden in m'n ogen maar het is me gelukt! Ook deze duik was maximaal op 12 meter en... We hebben Nemo gezien! Zo grappig om, het gebaar voor een anemoon /clownvis!
's Middags hadden we onze laatste theorie middag! De laatste hoofdstukken en uiteindelijk het examen. Van de 50 vragen mocht je er 12 fout hebben. Best wel veel en tijdens de kennistoetsen en quizvragen had ik er niet veel fout maar toch was ik stiekem een beetje zenuwachtig! Na het examen gingen we ze samen nakijken. Na 15 vragen had ik nog geen foutje, na 30 nog steeds niet. Eenmaal bij 40 kreeg ik al een glimlach op mijn gezicht maar toen we vraag 50 hadden nagekeken en ik nog steeds geen fout had, was ik toch wel heel erg blij en trots op mezelf! Ik was nu in ieder geval geslaagd voor mijn theorie voor de Open Water Cursus! Nu morgen de laatste duiken en oefeningen. 's Avonds heb ik mijn ticket voor de boot en bus geboekt voor zondag van Koh Tao naar Surat Thani airport. Dan is heerlijk alles maar geregeld. Ook heeft Mike me enthousiast gemaakt voor de Advanced Open water cursus, en vervolg op de gewone Open water cursus. Maar deze cursus zou 2 dagen duren waarbij je in totaal 5 duiken maakt. Best nog veel na een hele open water cursus. Een alternatief is de Adventure Open water cursus. Dit is 1 dan waarbij je 3 duiken maakt. Aangezien het ook mijn vakantie is, maar waarbij ik heel weinig heb uitgerust, besloot ik om de Adventure te doen. Dan heb ik zaterdag nog om lekker uit te rusten en te relaxen bij het zwembad. Dus ook dit geregeld bij de receptie. 's Avonds weer heerlijk gegeten met Jaimy en Lars en daarna vroeg naar bed gegaan aangezien ik echt heel erg moe was.

Donderdag stonden de laatste duiken van de Open Water Cursus op het programma. Mike had over gevraagd of we een cameraman mee wilden hebben. Mijn eigen camera mocht helaas niet mee, maar dit is om wil logisch omdat je je vooral moet focussen op de oefeningen en op jezelf en niet op het fotograferen van de vissen. Maar een cameraman mee waar dan wel erg leuk! Mike had woensdagavond gebeld maar geen gehoor bij het filmbedrijf dus helaas, dachten we. Tot we bij het restaurant kwamen 's ochtends. Mike was druk aan het praten met een man en kwam terug met goed nieuws! De cameraman had een grotere groep laten vallen voor ons omdat hij bij ons zeker wist dat we de film graag wilden hebben. Dus: de hele ochtend een cameraman achter ons aan. Dit keer gingen we naar White Rock. Dit was maximaal 18 meter diep! Toch echt een behoorlijk stuk dieper dan de dag ervoor. Hier hebben we onze laatste oefeningen uitgevoerd. Ook hebben we weer veel nieuwe vissen gezien. Ook hebben we gedoken met een duikcomputer. Dit is een horloge, dieptemeter, timer etc. in één. Verder weet ik ook hoe ik een kompas moet gebruiken nu.
De laatste duik van de Open Water Cursus was bij Red Rock, een prachtig koraalrif waar we ontzettend goed zicht hadden! En omdat we nu alle oefeningen gedaan hadden, konden we nu heerlijk genieten van het onderwater leven. Hierdoor zijn er ook hele leuke camerabeelden gemaakt! Ook nu weer een aantal nieuwe vissen en een hele grote kwal ik denk van al 70cm doorsnee. De blue spotted ribbontail rog is ook een ontzettend mooi dier! Eenmaal boven feliciteerde Mike ons met het behalen van ons Open Water Duikbrevet! Super gaaf om dat te hebben! En met heel, heel veel dank aan Mike! Hij was een super instructeur! 's Middags hadden we geen theorie meer en daarom hebben we heerlijk uitgebreid geluncht. Ook hebben we nog wat mooie foto's gemaakt bij de welbekende laaghangende palmboom. Na de lunch waren we allemaal zo moe dat we even zijn gaan liggen. Om 18.00u had ik voor de zekerheid mijn wekker gezet omdat er om 18.45u de film zouden gaan kijken. Wat is hij gaf geworden zeg. En die kleuren! Zo mooi. En mooi aandenken aan de cursus! Hij komt gauw online te staan! Na de film hebben we een drankje gedaan en een hapje gegeten bij een streetfood tentje. Erg lekker. Daarna zijn we gaan slapen.

De volgende dag stond voor mij namelijk het Adventure programma op de planning. Drie duiken op één dag. Omdat Lars en Jaimy vandaag door reizen naar Chiang Mai en er geen andere Nederlanders waren, had ik mijn eigen privé instructeur. Dit was ook weer Mike waar ik heel blij mee was! Ik kon gelukkig iets later beginnen want ik werd om 9.30u in het restaurant verwacht. Even snel wat theorie en oefeningen met het kompas. Om 13.00u gingen we aan boord. Onze eerste duik was de diepduik: 30 meter en is een verplichte duik bij de Adventure opleiding! Dit deden we bij Hin Wong Bay, aan de oost kant van Koh Tao. Het zicht werd naarmate we dieper gingen ook steeds slechte. Dat maakte het best spannend maar omdat ik alleen samen met Mike was, was het wel een veilig gevoel. Eenmaal op 30 meter gingen we een test doen om te kijken hoe het zat met de stikstofnarcose. Dit klinkt heel eng maar het komt erop neer dat je hersenen langzamer werken en je moeite hebt met nadenken. Boven water kon ik namelijk binnen een seconde de vingers van Mike aanvullen met mijn eigen vingers tot een totaal van 11. Onder water merkte ik dat dit heel lang duurde en ik zelfs af en toe het verkeerde aantal gaf. Erg grappig om mee te maken. Ook had Mike een gekookt ei bij zich om te laten zien wat daar mee gebeurd. Hij sloeg hem open op zijn horloge en ik zag hoe het rauwe ei door het water zweefde. Ik had verwacht dat het heel snel omhoog zou drijven. Ook een tomaat was onder water keihard door de druk en qua kleur leek net nergens op
Een beetje groen grijs. Mike nam er hap uit een scheen er met zijn zaklamp in. Toen pas zag je de kleur van de tomaat goed. En de verrassing waar Mike het over had was een zakje cashewnoten. Onder water leek het zakje donker paars/blauw. Eenmaal boven bleek het zakje knal roze te zijn. Heel raar. De eerste duik zat erop.
De tweede duik was de navigatieduik: Max. 18 meter. Deze deden we weer bij Red Rock. Helaas was het zicht nu iets minder dan gister maar nog steeds erg goed. Nu deden we 3 oefeningen met het kompas. De eerste oefening was in een bepaalde richting zwemmen en daarna 180graden draaien en precies in tegenovergestelde richting zwemmen. Deze ging super. De volgende oefening was een vierkant zwemmen. Elke keer een hoek van 90graden draaien en uiteindelijk weer bij hetzelfde punt uitkomen. Ook deze ging top! De laatste oefening was het uitrollen van een spoel van 30 meter en weer terug zwemmen en kijken hoelang we erover zouden zwemmen. Op deze manier konden we de gemiddelde tijd per 30 meter vaststellen. Ook nu weer veel vissen gezien, ook weer een kwal en een grote onderwater rups. Ik vind het echt steeds mooier maar vooral rustgevender worden. Ik verbruik ook steeds minder water waardoor ik langer onder water kan blijven en nog meer kan genieten. Eenmaal boven konden we wat langer relaxen aangezien de helft van e mensen op de boot niet mee ging tijdens de nachtduik 's avonds. De golven waren echter heel hoog waardoor ze niet bij Ban's afgezet konden worden maar naar de pier moesten en daar met de taxi werden opgehaald. Ik had wat snacks mee en bleef met Mike en nog wat anderen op de boot. Na 4 dagen duiken heb ik trouwens wel behoorlijk wat blaren op mijn voeten. Maarja, nog 1 duik even doorbijten.
Ondertussen (18:00u) was de lucht behoorlijk donker geworden. Niet alleen door het vallen van de avond maar ook door een grote storm die op komst was. Mike zei: kom we gaan boven zitten dan hebben we hem last van het opspattende water van de golven tegen de voorkant van de boot. Het begon zo hard te regenen en te waaien dat we en de zeikant van de kapiteinshut met onze rug tegen de muur moesten staan. Gelukkig ligt Red Rock, waar we 's middags ook al geweest waren, tussen twee eilandjes in waardoor het daar heel veel rustiger is. Ik vond het best spannend en heel onnatuurlijk om in het donker de zee in te springen. Na de uitleg van de gebarentaal onderwater in het donker en het bevestigen van de zaklamp, sprongen we het water in. Het zeewater was gelukkig warmer dan de regen. Maar de golven waren nog steeds behoorlijk. Even op adem komen en toen onder water. Ik bleef dicht bij Mike aangezien het zicht nog slechter was van vanmiddag en doordat het nu natuurlijk nacht was. Ik voelde dat ik best gespannen was maar na een paar minuten had ik mijn draai gevonden en ging het al stukken beter. 's Nachts zie je dus echt hele andere vissen dan overdag. Dat is echt gaaf om te zien. Het is ook wel mysterieus. Je weet eigenlijk niet goed wat je tegen kan komen en wat er achter je of over je zwemt omdat je dat gewoonweg niet ziet zonder er met je zaklamp op te schijnen. Na ruim 40minuten kwamen we weer boven en zat mijn Adventure Open Water Diving erop! Mike feliciteerde me, want ook hiervoor ben ik geslaagd! Na alles opgeruimd te hebben en een lekkere warme, ja ik had het koud, handdoek gepakt te hebben, gingen we boven op het dek mijn logboek invullen met de drie extra duiken. Toen e eenmaal weer voorbij de eilandjes waren, begon het weer heel hard te waaien en de boven waren abnormaal nog. Met na het invullen van de laatste duik komt er opeens zijn hoge golf dat de picknicktafel waar we aan zaten, eerst naar links en daarna met een hele grote zwaai naar rechts wordt geschoven. Mike kon echt nog maar net weg springen anders had hij tussen de reling en de tafel gezeten en het was absoluut geen lichte tafel! Ik schoof met tafel en al tegen de reling. Gelukkig heb ik er zo goed als niks aan over gehouden. Een aantal grote blauwe plekken en een lichte gekneusde teen maar het had heel anders af kunnen lopen. Ook achter ons lagen allemaal mensen op de grond en zag ik ze van de ene naar de andere kant schuiven. Gelukkig is niemand ernstig gewond geraakt! Eenmaal bij de pier aangekomen zag ik dat zelfs het diner van de kapitein met vis en al op de grond lag een beneden was ik de grote tafel met alle tassen naar een kant van de boot geschoven. Ook hier was niemand gewond. De schrik zat er bij iedereen behoorlijk in maar we waren blij weer aan wal te zijn. Eerder had ik nog twee Duitsers ontmoet, en jongen en een meisje, die ook de nachtduik hadden gedaan. Met hen sprak ik af om wat te gaan eten. Het was al 20.30u dus snel douchen en eten dacht ik. Maar onder de douche kreeg ik een lichte migraine aanval. Dit heb ik wel vaker en als ik dan even ga liggen, is het zo voorbij. Dus om 21.30u wat gegeten met de twee Duitsers en nog een heerlijke crêpe met nutella gehaald. Rond 0.00u nog geprobeerd te skypen met papa, mama en Romy maar helaas liep dit niet zo soepel. Ach, maandag zie ik ze weer! Wel heb ik Romy nog even live kunnen feliciteren. Ze is namelijk vandaag 21 geworden!!! Na het skypen ben ik gaan slapen want ik was doodmoe! Ik had nog een plan om vandaag een scooter te huren en Koh Tao te gaan verkennen aangezien ik nog niet heel veel van het eiland zelf heb gezien. Maar mijn voet is toch iets meer beschadigd dan ik dacht en ik ben nog steeds kapot van het duiken, dat ik lekker een dagje bij het zwembad ga hangen en vanavond mezelf trakteer op een heerlijke massage. Mijn laatste dagje relaxen! Morgen ga ik namelijk naar Bangkok reizen met de boot, bus en het vliegtuig waar ik een nachtje blijf slapen om vervolgens maandag terug naar Nederland te vliegen.

Het einde van een hele mooie, waardevolle, leuke, gezellige, prachtige reis! Ik ga dit nooit meer vergeten! Het smaakt zeker naar meer, ook omdat ik nog lang niet alles heb gezien wat ik wilde zien! Super leuk dat jullie mij hebben gevolgd! Ik ga de aankomende week mijn foto's en filmpjes plaatsen op facebook.

Heel veel liefs van mij!
-xxx-