Koh Lanta en Khao Sok National Park

12 oktober 2016 - Tambon Khlong Sok, Thailand

Sawadee ka! (Thais voor hallo;) ),

We zijn al weer ruim 3 weken verder en dat betekent ook nog maar een kleine twee weken te gaan. Vrijdag zijn we aangekomen op Koh Lanta. Een redelijk klein eiland als je het mij vraagt. Zaterdag hebben we een scooter gehuurd voor nog geen €5,-. Als eerste zijn we naar het Animal Welfare Centre geweest. Dit is een non-profitorganisatie en opvangcentrum voor gewonden honden en katten. Ze hebben ongeveer 40 honden en 50 katten zitten die ze verzorgen. Deze dieren krijgen alle vaccinaties en geneesmiddelen die ze nodig hebben. Er lopen ongeveer 17 vrijwilligers. Zelf kan je je ook aanmelden als vrijwilliger voor een tijdje. Wij waren eigenlijk vrijwilligers voor 1 keer. Je kan er namelijk een van de hondjes uitlaten. Wij hadden Lenny, een vuilnisbakkenras hondje. We hebben lekker met hem gewandeld en geknuffeld. Ook hebben we met kittens gespeeld en geknuffeld! Eentje was zelfs zo schattig en kwam elke keer weer naar me toe, dat ik bijna had besloten hem te adopteren. Dat kan je namelijk ook doen! En dier adopteren. De kosten vallen, vind ik, erg mee! Het centrum zorgt er dan voor dat het diertje helemaal klaar is om te vertrekken. Hij krijgt alle vaccinaties etc. wat nodig is en na een paar maanden vliegt hij dan mee met een flight-volunteer. Ook daarvoor kan je je opgeven. Je geeft dan aan wanneer je naar je eigen land terug gaat en kan dan voor iemand anders uit, in dit geval, Nederland het diertje meenemen. De nieuwe eigenaar staat dan op Spchiphol te wachten op zijn nieuwe huisdier! Echt een heel goed en mooi initiatief! Maar helaas, het katje waar ik verliefd op was geworden, was al geadopteerd.

Na het Animal Welfare Centre zijn we richting de Tiger Cave gescooterd. Richting, want we konden nergens de bordjes vinden, terwijl op Maps.me duidelijk stond dat het daar was. We hadden de eerste keer wel de verkeerde afslag genomen maar kwamen hierdoor wel bij een heel mooi viewpoint! Even foto's gemaakt en toen toch maar terug gegaan naar de verkeerde afslag. Helaas, geen Tiger Cave. Wel kwamen we bordjes van een mooie waterval tegen. Ondertussen had het keihard geregend (gelukkig geschuild bij de 7eleven) waardoor de paadjes een beetje tricky waren. Eenmaal bij de parkeerplaats richting de waterval kwamen we twee Nederlanders tegen die zeiden dat het nog zeker 30min lopen was naar de waterval. En aangezien we allebei nog niet topfit waren (ik na mijn heerlijke loempia verhaal en Sophie ook nog steeds verkouden), hebben we ook hier de scooter maar weer omgekeerd. Ik voelde me trouwens wel al echt een stuk beter als de dag ervoor en had ik al weer meer gegeten en gelukkig binnen gehouden.
Dan maar naar Mu Koh Lanta National Park, waar de apen ons al aan het opwachten waren zo'n 500meter voor de ingang. Midden op de weg. We durfden niet te stoppen met de scooter, bang dat ze ons zouden aanvallen of onze zonnebrillen zouden stelen. Eenmaal in het park zagen we ook daar weer een aantal apen. En een heel mooi uitzicht. Wat mooie foto's gemaakt en een rondje over het park gelopen. Maar wat een verlaten bende zeg. Ik zou het geen national park kunnen noemen. Misschien omdat het laagseizoen is en er niet veel toeristen zijn. Maar echt een mooi park vond ik het niet. Trouwens, zo is heel Koh Lanta. Ik zou het nu niet snel aanraden om heen te gaan. Nogmaals, het is nu laagseizoen en er was heel veel gesloten. Ook het slechte weer speelt een rol maar het eiland zelf is gewoon niet heel mooi en zeker niet schoon! Na het national park moesten we gauw tanken. Al die steile heuvels op en af. Daar gaat je tank gauw van leeg. En met steil bedoel ik trouwens 16, 17 of zelfs 19% (zie foto)! Snel getankt voor 40 bath en toen terug naar onze heerlijke kamer. Even chillen bij het zwembad, al was het weer helaas niet goed genoeg om te zwemmen. Dan maar Military Boekelo kijken op mijn tablet via de livestream (tja, ik kan ook niet zonder paarden hé). Ik mis mijn eigen paardje ook echt heel erg en heb stiekem, toen ik even niets te doen had, ook alweer voor wat wedstrijden ingeschreven voor als ik terug ben. Romy had wel een hele leuke snapchat video gestuurd met Fandango. Thanks sissie <3 !!!

Zondagochtend moesten we vroeg op want we hadden de 4 eilanden tour geboekt. Eigenlijk wilden we de Koh Rok-tour doen omdat het snorkelen daar echt super super mooi blijkt te zijn maar helaas is dit ook pas vanaf 15 oktober weer mogelijk ivm laagseizoen. Dus geen Koh Rok maar wel naar de Emerald Cave waar we in kunnen zwemmen. Om 8.30u werden we opgehaald en om 9.15u vertrokken we met de speedboot en 25 mensen naar het eerste eiland, Koh Ngai. Het eerste gedeelte was door een soort mangrove, beetje Expeditie Robinson achtig. Eenmaal op open zee werden de golven steeds hoger en zagen we een hele zwarte lucht aankomen. Sophie en ik hadden een plekje voorop de speedboot maar de gids zei dat we maar het beste naar binnen konden gaan ivm het weer. En ja hoor, nog geen minuut later brak het los! En dan moet je natuurlijk wel je poncho aan doen want die bikini die je aan hebt, mag natuurlijk niet nat worden! Zo dachten 10 van de 20 Chinezen aan boord er tenminste over. En die golven! Nog hoger dan van de week! Filmpjes hiervan volgen later. Zeiknat van de regen kwamen we aan bij het eilandje. Wat was het hier heerlijk rustig zeg! Ik denk trouwens dat andere organisaties de tour hebben afgezegd ivm met weer en dat het daarom zo rustig was! Maar goed, we kregen een snorkelset en gingen het water in. Wat dieper en verder de zee in was het water donkerder. Qua kleur dus minder mooi maar het koraal was prachtig net als de vissen! Heel gaaf en weer veel andere soorten gezien. Na een klein half uurtje snorkelen gingen we weer het water uit
Omdat ik van de week zo verbrand was, ben ik nu helaas ook aan het vervellen. We dachten dat een natuurlijke scrub goed zou zijn, dus hebben Sophie en ik elkaar ingescrubd (is dat een woord?). Eenmaal uit het water schrok ik opeens en vraag ik aan Sophie of zij mijn snorkelset heeft. Nee was het antwoord. Toen bedacht ik me dat ik hem waarschijnlijk onbewust heb los gelaten of verloren ben tijdens het scrubben. Gauw ben ik weer het water ingerend. Zoekend naar m'n snorkelset heb ik heel het stuk afgelopen. Ook de jongens van de organisatie vroegen waar ik naar opzoek was. Ze hebben nog met me mee gezocht maar helaas zonder resultaat. Dat leverde een boete op van 800 bath, alsof de dag nog niet duur genoeg was... Nu maar hopen dat ik dit kan declareren bij m'n reisverzekering...

De volgende stop was de Emerald Cave. De gids had al aangegeven dat hij niet zeker wist of we daar wel naar binnen konden ivm de hoge golven. Onderweg waren de golven nog steeds even hoog als daarvoor. Vlak bij de Cave zei de gids: sorry maar het is nu echt te gevaarlijk om naar binnen te gaan. Heel erg jammer want dit blijkt wel super mooi te zijn. Maar ik blijf liever heel tot aan het eind van mijn vakantie dan dat ik tegen de rotsen wordt aangeslagen omdat het water en de golven zo wild zijn. Dan maar door naar het volgende snorkelgebied, Ko Kradan, paradise beach. Daar hebben we ook geluncht. Ik moet zeggen, het Thaise eten is erg lekker maar ik verlang ook wel weer heel erg naar gewoon aardappels met groenten en een stukje vlees of gewoon een bruine boterham met pindakaas...
Het laatste eiland waar we gingen snorkelen was Koh Chueak. We moesten uitkijken als we vanaf de boot het water in gingen want het water was ondiep (lees 1meter) en er zaten ontzettend veel zee-egels. Ook hier weer heel veel mooie vissen gezien, tenminste als je niet een zwemvest of een paar voeten van Chinezen in je gezicht kreeg. Ze kunnen namelijk allemaal niet zwemmen. Verder zijn ze ronduit asociaal en vreselijk irritant met hun selfiesticks! Oke, klaaguurtje voorbij.

Na het laatste eiland was het weer tijd om terug te gaan naar Koh Lanta. Ook nu waren de golven weer ontzettend hoog en ruig. Diverse keren moest de gids een vuilniszak pakken voor een van de mensen aan boord omdat ze het niet binnen hielden. Ook Sophie wilde graag een zakje, gewoon voor het geval dat. Gelukkig alles binnen gehouden. Terug bij het stukje mangrove zei de gids opeens: omdat we vandaag niet naar de Emerald Cave zijn geweest, wil ik jullie apen laten zien. Normaal gesproken doen ze dat niet. Dichter bij de mangrove zag ik de apen al tussen de bomen. We kwamen steeds dichterbij en ik dacht: straks springen ze nog op de boot. We stonden ondertussen namelijk voorop de boot. Maar blijkbaar was dat de bedoeling want de gids had een zak met kleine stukjes fruit, wat over was van de lunch, gepakt en voor ik het wist zaten er drie apen op de boot. Op nog geen 30cm van mij af zat een moeder met een jong die zich goed vast hield aan mama. Ze zaten allemaal heerlijk het fruit op te eten terwijl wij foto's konden maken. Ik zat nog net niet zelf met m'n hoofd in de zak van het fruit door alle Chinezen achter me die foto's wilden maken. Telelens in m'n ene oor en een selfiestick in m'n andere oor. Toen het fruit op was sprongen de apen op het dak en gingen het bos weer in. Toch een hele leuke afsluiter van de dag!

Terug in de hotelkamer hebben we onze wekelijkse was gedaan en opgehangen. Daarna heb ik bij het zwembad (ivm de slechte WiFi in de kamer) geskyped met m'n ouders en zusje. 's Avonds heb ik een heerlijke cheeseburger op. Niet zo'n vette als bij de MC maar een soort tartaar. Heerlijk! Ja, ik zei toch dat ik het thaise eten af en toe zat ben.

Voor de volgende dag hadden we het vervoer naar Khao Sok National Park geboekt. Khao Sok is een heel groot natuurgebied met een heel groot helder meer, het Cheow Lan Lake. Om 8.30u stond de minivan bij ons hotel. Een hele fijne, goede chauffeur die ons in korte tijd naar Krabi bracht. Daar hadden we een overstap op een andere minivan omdat er ook mensen in zaten met een andere bestemming. Na 15 minuten wachten werden we in een kleinere minivan gepropt met alle bagage op de stoelen voor ons. Tja, dat kan allemaal hier in Thailand. En daar gingen we, naar Khao Sok. Tenminste, dat dachten we. Want na 5 minuten rijden moesten we weer de bus uit. Blijkbaar weer overstappen. Eén grote chaos in mijn ogen. En perfectionistisch als ik ben, word ik daar heel zenuwachtig en ongeduldig van. Maar goed. Uiteindelijk kwam de andere minivan die ons naar Khao Sok zou brengen. En gelukkig minder vol maar wel alsnog alle bagage op de stoelen voor ons. En de chauffeur... Daar ga ik het niet over hebben. Ze rijden trouwens allemaal echt als een gek. En verkeersregels kennen ze hier echt niet. Een zebrapad? Hoef je toch niet voor te stoppen? Dubbele streep op de weg? Daar mag je toch gewoon overheen? Inhalen? Gewoon doen waar het lukt, links of rechts, het maakt niet uit! En wat je ook veel ziet, is hele gezinnen op één scooter. Het kleinste zoontje (ik gok 2 of 3 jaar) voorop de zitting, moeder daarachter aan het sturen, dan dochter van 6/7, zoon van 10 en helemaal achterop zit vader. Je weet niet wat je ziet maar het past blijkbaar. Ook zie je veel open trucks waar volwassenen of zelfs kinderen achterop staan ipv zitten terwijl je op de snelweg rijdt met 90km/u. Bizar!

Rond 16.00u kwamen we aan bij de plek waar de minivan ons af zou zetten. Amper uitgestapt werden we belaagd door de promotors van de hotels en hostels in Khao Sok. Sophie en ik hadden van te voren al gekeken op Booking.com welke hotels goed werden aan geschreven. Een daarvan was Khao Sok Bed and Breakfast. Maar geen promotors hiervan te bekennen. Dus gevraagd of ze ons daar af konden zetten. Tuurlijk, als je maar betaald. Voor veels te veel geld hebben we ons daar laten brengen. Eenmaal de kamer gezien te hebben, waren we verkocht! En ook nog eens voor minder dan via Booking.com! Een mooie, schone kamer met airco en een balkon! Voor nog geen €6,50 pp! De eigenaar gaf ook aan dat, als we de tour naar Khao Sok National Park bij hem zouden boeken, we dan gratis ontbijt kregen. Helemaal prima natuurlijk, zeker omdat we hadden gelezen dat de prijs voor de 2 day 1 night jungle tour overal het zelfde is. Ook hebben we besloten na de tour nog 1 nachtje in Khao Sok Bed and Breakfast te boeken (eigenaar gaf ons weer korting voor die nacht) en daarna naar Koh Samui te gaan. We hebben dan 4 dagen totdat ik naar Koh Tao ga voor mijn duikbrevet en voordat Sophie maandag naar Vietnam vliegt. Dan moeten we dus echt afscheid nemen. Nouja afscheid, we gaan elkaar zeker nog zien als Sophie in januari weer terug is!

De volgende ochtend hebben we ontbeten maar het gratis ontbijt bleek niet zoals op de kaart. Het gratis ontbijt was zonder fruit en jus d'orange, anders moesten we toch bij betalen maar ach. De scrambled egg was prima. Al zat er wel heel veel ui in, wat ze trouwens in zowat elk gerecht stoppen. En dan niet in kleine stukjes. Nee, gewoon een hele ui in hele grote stukken.
Om 9.00u werden we opgehaald door de eigenaar zelf van het hotel waar we sliepen. Hij had ondertussen nog 3 anderen opgehaald. Onderweg stopten we bij een straatje met een lokale markt voor snacks. Toen zag ik een mooie daypack hangen. Aangezien mijn eigen daypack het waarschijnlijk niet lang meer volhoud en we niet wisten of we gingen hiken met of zonder tas, besloot ik maar om de tas te kopen. Uiteindelijk heb ik hem, na afdingen, voor €8,- gekocht. Ook geen geld, nu alleen kijken hoelang deze het volhoud. In iedergeval groot genoeg voor al m'n spullen waardoor ik niet meer hoef te proppen en de rits gewoon dicht kan.

Aangekomen bij de pier moesten we wachten op de andere mensen uit onze groep. Rond 11.00u vertrokken we met onze longtailboat naar onze bamboohutjes op het water. Een tocht van een uurtje is best lang op een houten plank en ook nog erg nat van al het water wat omhoog spatte. De hutjes zijn wel super schattig en echt back to basic. Je hebt een dak boven je hoofd maar daar is eigenlijk alles mee gezegd. Een matras op de grond en een klamboe en dat is het. Ohja, de ventilator maar die deed het niet. Logisch als je geen stroom hebt en de elektradraden in het water hangen... Het toiletgebouwtje was ook nog een hele onderneming om te komen. En een douche, tja weet niet eens of je het zo kan noemen... Maar...Wel met een super mooi uitzicht! En heerlijk zoet zwemwater. Ook fijn na zoveel dagen zee. Bikini had ik al aan, dus kleren uit en hup het water in. Wat was dat fijn zeg! Om 13.00u hadden we lunch. Zoals altijd was het rijst met kip en groenten. Na de lunch hadden we een hike langs en door de rivier richting de grot en waterval. Omdat de gids zei dat we echt de rivier door moesten en het erg modderig was op de paadjes besloten we maar de waterschoenen van de organisatie te huren voor 50 bath. Anders zouden onze schoenen na 3 dagen nog niet droog zijn. En ik was heel blij met deze schoenen want het was echt heel glad en modderig. En die rivier...die kwam zeker tot m'n korte broekje, zo diep gingen we door het water. Na ruim een uur ploegen, kwamen we bij de waterval en bij de grot. Het was eerst nog maar de vraag of we de grot in konden en of het water niet te hoog stond. Na een kijkje te hebben genomen in de grot, kwam de gids terug en zei dat we er in konden maar wel in 2 groepen. Het water stond tot aan onze buik zei hij. Ik zat in het tweede groepje en terwijl ik stond te wachten, hoor ik naast me: Hé Sanne! Toen ik om keek, zag ik Fransje van der Meer en Jordi Bennis (ken ik van de paarden en Stompwijk). Echt super toevallig dat ik hen daar tegen kwam! Ik wist dat ze in Thailand waren maar had niet verwacht dat ik ze nog tegen zou komen! En zeker niet niet midden in de jungle.
Uiteindelijk ging ik met mijn groepje de grot in en ja, het water stond inderdaad hoog en was erg koud en de stroming was erg sterk! Wel gaaf om te doen. Rond 17u waren we terug bij de bamboohutjes. Even chillen en toen dineren. Rijst(wat anders), groenten en een hele vis! Een Gourami! Ik denk gebakken. Erg lekker! Na het diner gingen we op night safari met de boot. De gids had zich 's middags al ingedekt dat het regenseizoen niet de beste periode is om dieren te spotten en dat als het regende, we niet zouden gaan. Maar het was gelukkig droog, dus vol goede moed de boot in. Met goede zaklampen voeren we dicht langs de kanten op zoek naar glimmende ogen van de verstopte dieren. Uiteindelijk, na een uur, hebben we alleen 1 kaketoe gezien... Erg jammer maar het is niet anders. Echt genieten van de night safari kon ik trouwens niet want ik had ontzettende krampen in mijn buik. Ik heb het idee dat mijn buik compleet van slag is door het eten hier en niet echt geen ritme kan vinden. Veel pittig eten, chili en ui en weinig vezels. Ik probeer veel watermeloen en bananen en ander fruit te eten maar blijkbaar is dat niet genoeg. Na de night safari ben ik ook gelijk op bed gaan liggen. Uiteindelijk moest ik rennen naar de wc, en dat is niet prettig als je in de jungle zit en de wc op, ik denk 100m, van de hutje vandaan zit... Daarna gaan slapen. Ook geen pretje in 30 graden zonder ventilator, en matras op de grond en buikpijn. 's Nachts nog 2x naar de wc, in het pikke donker met zaklamp en wc-rol...

Om 6.30u ging de wekker weer want om 7.00u hadden we een morning-mist safari. De gids zei dat we nu echt meer kans hadden om de Gibbon en andere dieren te zien. Nou....1 zwarte Gibbon op 25meter hoogte in een boom verder de jungle in en nog een aapje heel slecht te zien. Dat was het dan in één uur tijd. Dan maar ontbijt, weer rijst dacht ik, wat ik echt tegenop zag met m'n rommelige buik... Maar de grote verrassing was een pancake!!! Heerlijk met verse ananas! Na het ontbijt hebben weer onze spullen gepakt en zijn we naar een ander 'kamp' gevaren. Daar hadden we de laatste hike van de jungle tour. Een hike van 45 min heen de berg op naar een mooie diepe grot. Ik twijfelde heel erg of ik mee zou gaan met de hike ivm m'n buik maar besloot het toch te doen. Ik kon altijd terug zei de gids. Het was een zware klim naar boven maar de uitzichtpunten waren erg mooi en de grot was indrukwekkend. Hier hebben we de meeste dieren van de hele tour gezien! Twee redelijk giftige slangen, joekels van spinnen en ontelbaar veel vleermuizen! Het was best spannend maar echt de moeie waard! Blij dat ik toch mee ben gegaan! De weg terug was ook niet even makkelijk door alle boomstronken en wortels de boven de grond uit staken. Na totaal 1,5u waren we weer beneden en hebben we een verfrissende duik genomen in het mooie Cheow Lan Lake! Daarna geluncht. Ik alleen met watermeloen en een banaan omdat ik de rijst nog steeds niet aan durfde met m'n buik. Om 13.00u waren we bij de pier om vervolgens weer met de minivan afgezet te worden bij ons vorige hotel, Khao Sok Bed and Breakfast. Wat kan een warme douche dan fijn zijn zeg! Even heerlijk gechilld, geskyped met oma, tante Suzanne, tante Ellen en mama en daarna een hapje gegeten. We gaan zo heerlijk slapen en morgen vroeg (7.30u) met de bus en boot naar Koh Samui voor 4 daagjes! Bijna mijn laatste week alweer! Wat gaat de tijd snel!

Tot snel! Xxx

Foto’s

3 Reacties

  1. Jessica:
    12 oktober 2016
    Hi San,

    Ik lees je reisverslagen altijd trouw, maar ik wilde je nu toch even een berichtje sturen. Wat een opgave, met die buikpijnen, maar toch gewoon gaan! Heel gaaf dat je je er 'gewoon' door heen slaat en dat je je niet laat weerhouden. De foto's zijn echt prachtig! Geniet nog intens van de laatste 1,5 week en tot in december!

    Kus uit Californië,
    Jessica
  2. Jokelien van Rijn:
    13 oktober 2016
    Wat een verhalen Sanne! Super gaaf en geniet er nog maar lekker van. Zo moet je nog vertrekken, en zo ben je aan het aftellen. Liefs van mij.
  3. Opa van Vliet:
    14 oktober 2016
    Wat een mooi verhaal .geniet er nog maar van de laatste week,